Frambooske.quilty.things

 Het gat in de muur...                 The hole in the wall... Na twee winters koud hebben werd de beslissing genomen om dit jaar iets aan de verwarming te doen.  We hebben geen gas in ons huis en kozen om een houtkachel te installeren in plaats van centrale verwarming.  Een beetje meer eco vriendelijk en gezellig -  en ook een beetje meer werk om te onderhouden en hout te verzamelen maar dat zien we zitten.  Het originele idee was om een houtvuurtje in de living te zetten.  Hoe dat veranderde in een groot gat in de muur tussen de keuken en de living en daar een kachel met twee deuren te zetten weet ik eigenlijk niet.  Op deze manier wordt de warmte wel mooi gelijk verspreid tussen de twee kamers.  Het werd een week vol stof, lawaai en kopjes thee maken voor de werkers.  Een week waarin ik zoveel mogelijk niet thuis was met O en een vrijdagavond kuisen en opruimen tot net voor middernacht - maar nu kunnen we genieten!  Manlief 'speelt' al de hele  dag met kranten, hou

Zo af en toe moet je een week overleven waarin alles op elkaar komt.  De dingen die je zorgvuldig probeerde te plannen en uit te spreiden gebeuren plots tóch allemaal in een paar dagen.  Ik zit midden in zo'n week.  Ons houtvuurtje wordt geïnstalleerd, dat betekent wit stof, lawaai en een groot gat in de muur.  Het papierwerk werd gisteren getekend voor de zonnepanelen en mijn ouders komen op bezoek voor een lang weekend.  Tussendoor een paar shifts werken, voortdoen aan het naaiprojekt (tik-tok, tik-tok), verjaardagscadeau vinden, logshelter bouwen voor het hout, studentjes afbellen want er is nergens plaats of stofvrij om les te geven in huis en alles klaarhebben voor Hallowe'en dit weekend. Dit is hoe ik zo'n week vol stof en lawaai overleef: slow it down... Ontbijt, een lunchbox maken en dan ontsnappen met O!  Het gat in de muur achterlaten, het stof een dag langer laten liggen en in plaats genieten van de frisse lucht en O de hertjes tonen. En in g

Acht leuke stofjes bij elkaar.  Maar wat zal het worden?  Take a guess :) ! Het resultaat volgt, in een weekje (of misschien twee...).

Hier spreken ze nu al weken van 'the Big Freeze'.  Die komt blijkbaar eind deze maand al, mét sneeuw.  Eerst zien, dan geloven!  Maar als de sneeuw komt dan heeft O nu een lekker warme fleece pull om op stap te gaan!  Ik had een oude grijze jas liggen en peuterde die los voor de televisie gisteravond.  De 'verkeerde' kant van de grijze fleece was te ruw en dus heb ik aan de binnenkant superzachte witte fleece gestikt - extra warm.  De boordjes onderaan, rond de mouwen en de nek komen van een andere grijze sweater.  Ik weet al wat u denk: 'Goh, amai die heeft veel sweaters rondslingeren om te verknippen...'.  Gewoon eens goed geschommeld vorige week in de kleerkast en alles wat niet meer past (na baby enzo.) ligt nu aan de kant om te verwerken. Het dinosaurus motiefje tekende ik niet zelf, dat komt van deze leuke dame .  Merci - die is echt leuk!!  Met het strijkijzer er op kleven lukte niet.  Waarschijnlijk omdat het een jeans-dino is, die zijn sterk hé e

Nu het een beetje kouder begint te worden heeft O dringend extra pulletjes nodig.  Ik maakte hem gisteren een turquoise pull uit één van mijn oude sweaters.  Ik gebruikte dit patroontje , maar voegde een stretch-driehoekje toe in de nek zodat zijn hoofd er gemakkelijk door kan.  O vindt het niet leuk om halverwege vast te zitten, dus toch maar iets ruimer gemaakt en dat gaat nu heel vlot over het hoofd.  Dit was de eerste keer dat ik mouwtjes instak - oef - en een kapje maakte - oef!  Met het kapje toch wat gesukkeld, maar ik denk dat het gewoon wat laat aan het worden was (lees middernacht).  De boordjes rond de mouwen en onderaan zijn gerecycleerd van de sweater.  De voering voor de kap en het zakje op de buik komt van een zacht hemd gevonden in de kringloopwinkel.  Dankzij de karootjes is het geheel een beetje meer 'jongetje', want turquoise zou natuurlijk ook gemakkelijk voor een meisje kunnen. En ondertussen zit de nieuwe pull al in de was, want hij moest aan v

Gisteren belde mijn plaatselijke stoffenwinkel plots op – of ik zin heb om in november / december een naaicursus te volgen? Yesss!  Iemand had afgezegd en ik stond als eerste op hun reserve lijst. De juf is super, een gepensioneerde textiel leerkracht en een echte Schotse - thrifty noemen ze de Schotten hier en die zijn zo grappig om naar te luisteren met hun zwaar accent. Ik deed de 6 weken al eens in juni en het was echt een gezellig groepje. Ik maakte een groene ribrok (met zakjes en rits) die nu in de herfst gedragen wordt met laarsjes.     Volgende donderdag is er een uurtje met de juf om patroontjes en stof te bespreken. Er is zoveel dat ik wil leren van haar in die korte tijd! En ondertussen blijft mijn lijst met naaiprojekten groeien. topjes voor mezelf (herinner je het 'slaapding'?) ritsjes, ritsjes, ritsjes en ook drukknopjes winter pulletjes voor O en de spannende wereld van ribstof en tricot enzo voering in een jasje steken??? een nichtje heeft een

Ik heb altijd gezegd: 'Als wij ooit kindjes hebben moeten die ook Nederlands spreken'.  Dat zou vanzelf wel gaan dacht ik want kleine kindjes leren gemakkelijk.  Tweetalig opvoeden heeft niets dan voordelen: het kind kan spreken met beide kanten van de familie, leert later sneller een derde en vierde taal, helpt de cognitieve ontwikkeling, stimuleert de interesse in andere culturen / de wereld en zo gaat het lijstje met pro's verder. De waarheid is dat ik het niet gemakkelijk vind.  Na jaren in de UK te wonen moet ik soms zelf naar de juiste woorden zoeken.  Soms zitten die diep weggeborgen - er hangt precies een dikke mist over - en twijfel ik 'is dat wel juist, dat klinkt verkeerd'.  Heel vervelend!  O is nu 19 maanden en de Nederlandse (of Vlaamse) woordjes die hij zegt zijn: kip, water en dag (met een grote zwaai).       Ik kijk vaak op het net voor een beetje raad en om te zien hoe andere mensen het tweetalig opvoeden aanpakken.   Hier , hier en oo

Wat een leuke verrassing, een nazomertje in oktober!  Daar heeft iedereen van genoten. Water spelletjes, gaan wandelen in het bos, de crèmekar, kasteeltje (her)ontdekken, 's avonds buiten eten met een kaarsjes en muziek,... Een zalig weekend! Een beetje zon en opeens zijn ook de DIY kriebels terug.  Over ons huis heb ik nog niet veel verteld.  Het is niets speciaals of groot, maar het heeft alles wat we nodig hebben.  Ouderwets maar gelukkig toch functioneel.  Het kijkt uit over het water naar Wales en er varen schepen, zeilbootjes en ferries voorbij wat het afwassen een beetje zoeter maakt.  Dankzij het nazomertje hebben we weer fut om eraan te beginnen.  Er dansen zoveel ideetjes rond in mijn hoofd en ik ben niet zeker of manlief dat wel zo leuk vindt, maar swat.  Er zijn plannen om een houtvuurtje tussen de living en de keuken te installeren, de gast slaapkamer wordt O's nieuwe kamer met een 'groot' bed en we overwegen zonnepanelen.  Een zwembad, windmolen en bo