War

Mooi hé..?  Ik vond dat ook. Deze lente werd er een zakje bloemzaadjes gekocht op de markt. Het prentje beloofde veel mooie pioenrode, oranje en fel gele bloempjes. Ideaal, ik zie graag een beetje kleur en besliste daar en dan dat onze tuin een fleurig plantje nodig had.

Er werd gezaaid, gewaterd en gewacht.

Eergisteren – vier maanden na het zaaien – wachtte ik geduldig tot de kleine zijn middagdutje deed. Het was de eerste droge namiddag na tropische storm Katia, de lucht fris en de grond nog zacht van de regen. Er was geen ontkomen aan, deze keer gewapend met grote tuinzakken, schopje, snoeischaar en handschoenen heb ik dat 'jungle onkruid' - waarvan ik de naam jammergenoeg vergeten ben - met veel plezier uitgetrokken. Een plant dat slingert en mijn rabarber, tomaten en fruitboompje wurgt en ook over de muur naar de tuin van de gebuur probeert te ontsnappen, dat moet eruit.

Tevreden met het resultaat en hoeveel grond nu vrij was om volgend jaar meer groentjes te kweken viel mijn oog plots op deze verdachte dingen.

De grootte van twee erwten. Zaaddoosjes... Honderden heb ik er opgeraapt tot plots, met een schreeuw, de kleine wakker was. Mama's oorlog tegen het woekerend jungle onkruid was abrupt gedaan. Nu hopen dat er niet één van die geniepige, groene bommetjes ontsnapt is en er volgende zomer plots weer rode, oranje en gele bloempjes staan.