Frambooske.quilty.things

Ik hou van de zon.  Niet om erin te liggen bakken want daar ben ik te teer voor...  Ik hou van de warmte op mijn huid, de intensere kleuren en het goede humeur dat de zon tevoorschijn tovert.  Mijn man zegt dat ik op zonne-energie werk (you are solar powered hun) en hij heeft gelijk.  Alles gaat gemakkelijker met een beetje zon: de schuifdeur in de keuken staat open, kindje kan buiten spelen, roze bloem in een vaas en alle karweitjes worden vlug afgewerkt.  Op zo'n mooie dag zit ik met een tas thee buiten op de grond (waarom een stoel gebruiken?), rug tegen de schuifdeur, ... puur genieten. Maar het is herfstequinox.  De zon nam afscheid vandaag.  De zomer zit er op en de warme kleur van de herfst kruipt al langzaam in de bomen. Update: Wat heb ik gedaan met de groene tomaatjes die de storm niet overleefden?  Ze werden in een grote pan samen met azijn, rode ui, bruine suiker, rozijntjes en een beetje zout gekookt.  Groene tomaten chutney, zalig met een stukje Cheddar

Dit maakte ik gisteren uit een t-shirt van manlief: Update:  Het misbaksel van vorige week wordt gewoon een slaapding.

Het weekend in beeld.  Mmm, maar deze aardbeien zijn van de winkel.  Die van ons zijn echt  niet goed gelukt dit jaar.  Veel groene tomaatjes dankzij Katia.  Ik maakte er iets van en laat u weten wat...  Amandelmuffins met braambessen. Als er onverwacht bezoek komt en je hebt geen koekje in huis dan zijn muffins het antwoord!  Er is geen foto van het misbaksel dat ik maakte (een topje), 't was te lelijk - ik probeer opnieuw ...

Mooi hé..?  Ik vond dat ook. Deze lente werd er een zakje bloemzaadjes gekocht op de markt. Het prentje beloofde veel mooie pioenrode, oranje en fel gele bloempjes. Ideaal, ik zie graag een beetje kleur en besliste daar en dan dat onze tuin een fleurig plantje nodig had. Er werd gezaaid, gewaterd en gewacht. Eergisteren – vier maanden na het zaaien – wachtte ik geduldig tot de kleine zijn middagdutje deed. Het was de eerste droge namiddag na tropische storm Katia, de lucht fris en de grond nog zacht van de regen. Er was geen ontkomen aan, deze keer gewapend met grote tuinzakken, schopje, snoeischaar en handschoenen heb ik dat 'jungle onkruid' - waarvan ik de naam jammergenoeg vergeten ben - met veel plezier uitgetrokken. Een plant dat slingert en mijn rabarber, tomaten en fruitboompje wurgt en ook over de muur naar de tuin van de gebuur probeert te ontsnappen, dat moet eruit. Tevreden met het resultaat en hoeveel grond nu vrij was om volgend jaar meer groentjes te kweken vie

Hier zijn we dan.  Ik, een Vlaamse die in het buitenland woont.  'Uitgeweken' in den tijd om samen te kunnen zijn met mijn Brits lief.  Alles achtergelaten.  Verhuisd in een paarse Fiesta volgepropt met kleren, schoenen, mijn dierbaarste spulletjes en opnieuw begonnen aan de andere kant van het water.  Wat een ding om je moeder en vader aan te doen.  Maar enfin, nu bijna 10 jaar later is het nog altijd grote liefde en hebben we er ons klein ventje bij.  Mis ik ons Belgenland?  Mo natuurlijk.  Leef ik hier graag?  Ja, toch wel. Frambooskes blog wordt een plekje waar ik over het leven en alles wat erbij hoort kan schrijven.  Over hoe het is om hier in the UK te leven, eten, drinken, werken.  Over mama zijn en het tweetalig opvoeden van je kind.  Over lekkere dingen koken voor nieuwsgierige hongerigen.  Over nieuwe inspiraties, reisjes (of het gebrek aan reisjes deze dagen) en toffe hobbies.  Ziezo, we zijn vertrokken!